Nur Erkoç Hamilelik Sürecini ve Annelik Heyecanını Gebe.com'a Anlattı!

'Kısmetse Olur' adlı program ile tanınan, karakteriyle herkesi kendisine hayran bırakan Nur Erkoç ile röportaj yaptık! İşte, hamileliğini, doğum hikayesini ve kızı Aselhan'ı anlattığı röportajımızın detayları...  

Her ne kadar takipçilerimiz sizi tanısa da kısaca kendinizden bahseder misiniz?

  Kendimi tanıtabilen bir insan değilim açık konuşmak gerekirse... 25 yaşındayım, 11 yaşından beri İstanbul'da yaşıyorum. Daha önce İzmir'de yaşıyorduk, annemle babam ayrılınca buraya yerleştik. Üniversiteyi okurken aynı zamanda iş hayatına atıldım. İşe başlayınca okul da unutuldu tabii. Zaten öğrencilik bana göre değilmiş o sıra onu da anladım. Sonra 'Kısmetse Olur' karşıma çıktı. Televizyonda izlediğimde çok hoşuma gitti ve katılmaya karar verdim. Yarışmaya dahil olduktan kısa bir süre sonra insanlar sevmeye, ilgi göstermeye başladı. Onların gösterdiği ilgi çok gurur verici oldu benim için. Aynı zamanda büyük bir sorumluluk oluşturdu. Ben de elimden geldiğinde örnek bir insan olmaya çalıştım. Daha sonra programda Batuhan ile tanıştık, çok hızlı bir şekilde evlenmeye karar verdik. Evlendikten kısa süre sonra hamile kaldım. Şimdi ise çok güzel giden bir evliliğim var.  

'Test sonucu negatif çıktı fakat ben kendimi hamile gibi hissediyordum'

Hamile olduğunuzu öğrendiğiniz an neler hissettiniz? Beklediğiniz bir haber miydi yoksa sürpriz mi oldu?

Batuhan da ben de evlendiğimiz andan beri çocuk istiyorduk. Evlendikten 1 ay sonra eczanedeki bütün testleri alıp yaptım, sonuçlar pozitif çıktı. Emin olmak için hastanede kan testi yaptırdım, bu sefer negatif... Evliliğin başından beri ikimiz de bebek istediğimiz için bu duruma baya üzüldük. Ama nedense ben kendimi hamile gibi hissediyordum. Bir gün Cansel'lerle dışarıda oturuyoruz. Hastanede çalışan bir tanıdığım mesaj attı, 'hamilesin.' Meğersem hissettiğim gibi hamileymişim! O an baya şaşırdım, nasıl tepki vereceğimi bilemedim. Hamileliği öğrendiğiniz an çok özel şeyler hissediyorsunuz ama o annelik duygusu hemen oluşmuyor.       

Gebeliğinizde en fazla şikâyet ettiğiniz konu ne oldu?

Benim hamileliğim çok sıkıntılı geçti. İlk 4 ay hiç bir şey yiyemedim desem yeridir, ara sıra çubuk kraker yiyordum. Bu nedenle ilk aylar çok kilo verdim. Aşırı bir koku hassasiyetim oluşmuştu. Etrafımdaki her şey kokuyor gibi geliyordu. Karşı komşum yemek yaptığında kokusunu bizim evden alıyordum. Balon kokar mı? Kokuyordu... Hele eti uzunca bir süre yiyemedim. 5. aya geldiğimizde de böbreklerimin iltihaplandığını öğrendik. Baya kötü hissetmiştim kendimi, bebeğime bir şey olacak sandım. 1 hafta kadar hastanede yattım. Onu atlattık derken, bu sefer hamileliğin son aylarında mide yanmaları başladı! Anlayacağınız, baya sıkıntılı bir hamilelik dönemi geçirdim.     

Hamile olduğunuzu öğrendiğiniz andan itibaren hayatınızda ne gibi değişiklikler oldu?

Başlarda 'İyi bir anne olabilecek miyim?' diye endişe ettim. 'Çocuğuma yetebilecek miyim, ona doğru davranabilecek miyim?' Tanımadığım, bilmediğim bir şey yaşayacağım, bir insan taşıyorum karnımda! Onun sorumluluğunu düşündükçe kendimi sorgulamaya başladım. Hamileliğimin başlarında duygusal açıdan gerçekten çok zorlanmıştım ama zamanla o fikre alıştım.

Biraz da doğumunuzdan bahsedelim mi? Nasıl bir doğum süreci yaşadınız?

Gece 3 gibi hafif hafif sancılarım başlamıştı. Yalancı sancı olabilir diye başta kimseye haber vermek istemedim. Baktım giderek artıyor sancılar, Batuhan'ı kaldırdım hemen hastaneye gittik. Hastaneye gittiğimde zaten 40. haftamdı, normal doğum diye planlamıştık. Sancılar devam ederken kesem patladı, suyum geldi. Su gelince sancılar daha da arttı. O sırada bir yandan da suni sancı veriyorlar. Ama açılma henüz 5 cm'di, doğum için biraz daha beklememiz gerekiyordu. Artık nasıl bir haldeysem doktor 'dayanamayacaksan sezaryene alalım' dedi. O an kabul ettim, 20 dakikalık bir operasyon sonrası kavuştuk Aselhan'a.     

'Annelik duygusu eve geldiğin zaman başlıyor.'

Bebeğinizi kucağınıza aldığınız an neler hissettiniz?

İlk kavuştuğumuzda ben hala narkozun etkisindeydim. Hatta emzirirken Aselhan'ı hemşireler tuttu. Gerçekten tarifsiz bir duygu anne olmak... Hiç yaşamadığın, yaşayamayacağın, kimsenin yaşatamayacağını bildiğin bir duygu annelik. Evet, çok duygusal bir andı ilk kavuşmamız ama annelik duygusu eve geldiğinde başlıyor. Çünkü eve döndüğünde bebeğinle baş başa kalıyorsun. Hastanedeyken öyle değil, etrafında büyük bir kalabalık var ve yaşadıklarına hemen adapte olamıyorsun.

Lohusalık döneminiz nasıl geçti?

Lohusalık dönemi psikolojik açıdan çok değişik bir süreç. Ben mesela ilk haftalarda çok ağlıyordum. Etrafınız kalabalık, bunalıyorsunuz, hiç deneyimlemediğiniz bir şey yaşıyorsunuz... Bir de çevrenizdekiler sürekli en iyisini ben bilirim havasında geziyor. Yok onu yapma, yok eldiven tak... Hamileyken ye ye diye diretiyorlardı, doğumdan sonra da kundakla diye... Ben Aselhan'a hiç eldiven takmadım, kundaklamadım. Ne gerek var bebeğin özgürlüğünü kısıtlamaya? Anneler bebeğini nasıl büyütmek istiyorsa öyle büyütmeli, annenin kararına kimse karışmamalı.   Nur Erkoç instagram hesabından anneliğe dair deneyimlerini paylaşıyor. Siz de deneyimlerinden faydalanmak için tıklayın!  

Röportajımızın ikinci bölümü için buraya tıklayabilirsiniz!